Ülkemizde  bugün,  birisi  dindar,  dinine  bağlı,  ibadet  eden,  dine  yönelen,  hatta  Müslüman  denilince,  kadınlar  için  ilk  akla  gelen,  tesettüre  girmiş,  başını  örtmüş,  erkekler  için  de  camiye  gidip  namaz  kılan  olduğudur.  Başı  açık  kadınlar  için,  Camiye  gitmeyen  erkekler  için  ise  de  çoğunlukla  namaz  kılmıyor,  ibadet  etmiyor  ön  yargılı düşüncesi  olacaktır.  Toplumumuzda  Din  ve  İbadet  denilince  bu  ön  yargılarla  namaz,  oruç,  hacc,  erkeklerde  sakal,  cübbe,  tespih,  sarık,  takke,  kadınlarda  başörtüsü  ve  tesettür  gibi  sadece  dış  görünüşler  ön  planda  olmakta  ve  insanlar  buna  göre  dindar,  Müslüman  veya  kâfir  olarak  nitelendirilmektedir.  Bundan  dolayı  da  öze   hiç  bakılmadığından,  insanlık,  ünsiyet,  erdem,  ahlâk  gibi  kavramlar  tamamen  unutulmaya  yüz  tuttuğundan,  aslında   bugün  Din  ve  İbadetin  içi  boşaltılmış,  yozlaşmış  bir  anlayışa   dönüşmüş,  iman  ve  ibadet  sadece  şekli....

İnsan  yaşamının,  sağlığının  ve  canlılığının  sürekliliği  için  nasıl  ki  sürekli  ve  dengeli  bir  beslenme  gerekiyor  ise,  insanlık  erdeminin  sağlanabilmesi  ve  ayakta  tutulabilmesi  için  de  Allah’a  olan  bağlılığın,  kulluğun,  ibadetin,  inançtaki  samimiyet  ve  kararlılığın  sürekliliği  esastır. Bu  nedenle  de  Yüce  Kitabımız  Kur’anda  Rum  Suresinin  17. ayetinde “ O  halde,  yapmanız  gereken,  akşama  erdiğinizde,  sabaha  erdiğinizde,  gece  sırasında,  öğleye  erdiğinizde,  her  zaman  Allah’ın  tesbih  edilmesidir. / Tüm  noksan  sıfatlardan  arındırılmasıdır.  “  denilerek,  Yaratanı  tüm  nitelikleriyle  tanımanın  ve  tanıtmanın,  sabah  akşam,  gece  gündüz,  mecazi  anlatımıyla  sürekliliğine  dikkat  çekilmektedir. İnsanların  ibadetine  ve  kulluğuna  Allah’ın  ihtiyacı  yoktur.  Ancak  Yüce  Allah,  kullarının  huzurlu,  mutlu,  sağlıklı  ve  barış  içinde  bir  hayat  yaşamalarını  istemektedir.  Bunun  yollarını  da  görevlen....