Ülkemizde  bugün,  birisi  dindar,  dinine  bağlı,  ibadet  eden,  dine  yönelen,  hatta  Müslüman  denilince,  kadınlar  için  ilk  akla  gelen,  tesettüre  girmiş,  başını  örtmüş,  erkekler  için  de  camiye  gidip  namaz  kılan  olduğudur.  Başı  açık  kadınlar  için,  Camiye  gitmeyen  erkekler  için  ise  de  çoğunlukla  namaz  kılmıyor,  ibadet  etmiyor  ön  yargılı  düşüncesi  olacaktır.  Toplumumuzda  Din  ve  İbadet  denilince  bu  ön  yargılarla  namaz,  oruç,  hacc,  erkeklerde  sakal,  cübbe,  tespih,  sarık,  takke,  kadınlarda  başörtüsü  ve  tesettür  gibi  sadece  dış  görünüşler  ön  planda  olmakta  ve  insanlar  buna  göre  dindar,  Müslüman  veya  kâfir  olarak  nitelendirilmektedir.  Bu  nedenle  de  öze  hiç  bakılmadığından,  insanlık,  ünsiyet,  erdem,  ahlâk  gibi  kavramlar  tamamen  unutulmaya  yüz  tuttuğundan,  aslında   bugün  Din  ve  İbadetin  içi  boşaltılmış,  yozlaşmış  bir  anlayışa  dönüşmüş,  iman  ve  ibadet  sadece  şekli  bi....

Kur’anımızda,  Adem  ve  eşinin  bir  süre  Cennette  ( Aslında  yeryüzündeki  yeşil  örtüsü  bol  Cennet  gibi  bir  bölgede )  yaşadıkları,  yasaklanmış  ağaca  yaklaşarak  işledikleri  hatadan  dolayı,  her  türlü  güzellik  ve  olanaklarla  donatılmış  Cennet  gibi  bölgeden  kovuldukları /  çıkarıldıkları  birçok  çeviri  meallerinde  düz  mantık  ve  ayetlerdeki  lafızlarıyla  aynen  kabul  edilerek  anlatılır. Bu  anlatımlara  dayalı  olarak,  onların  yaklaştıkları  ve  yasaklanmış  oldukları  ağacın  ne  olduğu,  uzaklaştırıldıkları  Cennetin   Ahiretteki  mi ?  Dünyadaki  mi ?  olduğu,  yüzyıllardır  tartışma  konusu  olmuş,  bu  konularda  da  gerek  Yahudi  kaynakları  Tevratta,  Hristiyanların  Apokrif  İncil  kaynaklarında   anlatılanlara  bağlı  olarak  bizde  de  insan  eliyle  yazılmış  kaynaklarda,  çeviri  meallerinde  yüzlerce  rivayet  ve  hadis  ortalığı  istila  etmiştir. Bu  nedenle  Adem  ve  Havva’ya  yasak  konmuş  ağaç  denildiğinde,  çoğunlukla  insanlar....